Polska według Dmowskiego

Spekulacje i hipotezy dotyczące alternatywnych przebiegów wydarzeń oraz wszystkie inne tematy historyczne, które nie mieszczą się w powyższych kategoriach forum.
wallenrod.69

Post autor: wallenrod.69 » pn wrz 22, 2008 10:59 am

Mam nadzieję że zbytnio nie odbiegnę od tematu Forum, wyjaśniając mój pogląd na sprawy wschodnie, które i tak mają związek z międzywojenną Polską. Tak czy inaczej, dzisiejsze pojmowanie tej polityki jest tylko mutacją poprzednich, nakreślonych przez J.Piłsudskiego czy R.Dmowskiego...Wystarczy dostosować się do dzisiejszej sytuacji geopolitycznej, dalece bardziej komfortowej od tej z dwudziestolecia międzywojnnego...

Świadomość narodowa Litwinów jest już ukształtowana i dorównuje świadomości Polaków. Tego nie da się podważyć jakimikolwiek spekulacjami dotyczącymi pochodzenia etnicznego Litwinów. Mocne podstawy historyczno-kulturowe, głęboko zakorzenione w świadomosci Litwinów możemy odnaleźć w ich determinacji do odbudowy niezależnego bytu państwowego, czy to po I WŚ czy po upadku komunizmu, kiedy to Polska jako pierwsze państwo uznała niepodległość Litwy i wspierała w drodze do wspólnoty wolnych narodów Europy. Spuścizna myśli J.Piłsudskiego, a raczej jego przestroga o nie podejmowaniu kroków które by wykopały przepaść między naszymi narodami wzięła górę, z czego jak najbardziej jestem zadowolony...
Czy my Polacy jesteśmy monolitem genetycznym, by uzurpować sobie prawo do uzasadniania tez dotyczących pochodzenia etnicznego obywateli innego państwa??

Białoruś czy Białorusini ?? Na jakim polu możemy myśleć o odbudowie więzów jakie łączyły nas: Polaków, Litwinów i Białorusinów ?? Ja myślę że na tym drugim... Na tym pierwszym więcej do zrobienia mają sami obywatele tego kraju... Białoruś jako państwo nie ma utrwalonych w swojej historii mocnych argumentów, przemawiających do jej sąsiadów (i nie tylko) za niezależnym samostanowieniem tego kraju. Jak było wiemy z historii... Bo czym jest liść bez drzewa ?? Dlatego my, Polacy i Litwini możemy jedynie pomóc w utrwaleniu świadomości Białorusinów, że pochodzimy z tego samego "drzewa", które współtworzyliśmy parę setek lat... Z tą świadomością tych trzech nacji, droga do dobrosąsiedzkich relacji między państwami sama zostanie orwarta...

Ukraina... Największy dylemat Polaków od czasów Bolesława Chrobrego... Na tym polu przegraliśmy politykę wschodnią, aż do utraty bytu państwowego. To powinno współczesnym dać wiele do myślenia i o czym nigdy nie wolno nam zapominać... Polakom i Ukraińcom... Rozpad Ukrainy lub jakakolwiek recesja wewnątrzustrojowa, to kolejny przyczynek do powtórki z historii. Czego i sobie i kolegom z forum nie życzę...

Waldemar Rekść

Post autor: Waldemar Rekść » pn wrz 22, 2008 1:16 pm

Mam spore wątpliwości odnośnie świadomości narodowej obecnych Litwinów.
Oczywiście, że nie zamierzam odbijać Wilna, jakkolwiek do życia na tych ziemiach mam większe historyczne i moralne prawo niż większość ich obecnych mieszkańców.
Przez trzy lata pływałem z takim ,,Litwinem". Nazywał się Romualdas Mockiewiczius, a więc Romuald Mockiewicz. Jego ojciec był żołnierzem wojska polskiego i w roku 1939 bronił Śląska. Jego żona jest z domu Śliwińska. Wybitny litewski polityk, po polsku Brzozowski, jeszcze za komuny każdego roku odwiedzał organistę z jednego z polskich kościołów w Wilnie, rozmawiał z nim tylko po polsku i nie ukrywał, że uważa się za Polaka, ale,,wicie, rozumicie". Inny ,,Litwin", który odlewał większość wileńskich pomników, to Piotrowski rodem prosto spod Kielc.
Czego od obecnych Litwinów oczekuję?
Po pierwsze, to zaprzestania dosyć brutalnego wynaradawiania Polaków, którzy na Litwie nie są gośćmi - są u siebie i mają do tych ziem i swojej kultury takie same prawo jak Litwini. A więc utworzenie wzorem fińskim polskich okręgów autonomicznych w sensie autonomii kulturalnej, a nie politycznej. Czymś głęboko niemoralnym, nic wspólnego nie mającym z fundamentami chrześcijaństwa, jest odmówienie Polakom prawa do polskich nabożeństw w wileńskiej katedrze.
Gigantycznym krokiem do przodu, dającym nadzieję na przyszłość, jest zgoda władz litewskich na otwarcie w Wilnie filii Uniwersytetu Białostockiego. Daj Boże, aby dalej pójść tym śladem.
Jest dla mnie bardzo smutne, że narody Bałtów do tej pory nie pojmują, ile zawdzięczają Polsce, bez której ani po roku 1918, ani po roku 1989 nie mieli żadnych szans na odzyskanie niepodległości.
Gdy czytam brednie o ,,polskiej okupacji w Wilnie", robi mi się smutno, bo przecież dywizja Żeligowskiego w stu procentach składała się z ochotników - mieszkańców tamtych ziem.
Procent Polaków mających w sobie krew litewską, ruską czy białoruską jest tak wysoki, że mamy moralne prawo zabierać głos o naszych wschodnich sąsiadach. Moi przodkowie byli litewskimi książętami, a pradziadek ze strony Matki ostatnim biskupem unickim w Chełmie Lubelskim.
Białoruś jest jedynym prawdziwym spadkobiercą tradycji Wielkiego Księstwa Litewskiego i na tej świadomości powinna odbudowywać własną tożsamość. Tam też wraca sprawa polskich okręgów autonomicznych.
Po roku 1989 władze białoruskie bez dyskusji zwracały Polakom ich kościoły i pozwalały otwierać polskie szkoły. Ale jeżeli u nas wręcz się opluwa legalnie wybranego szefa państwa białoruskiego, to stosunki zaczynają być coraz gorsze.
Nie sądzę, aby obecna polska polityka na Wschodzie była świadomą kontynuacją linii Piłsudskiego czy Dmowskiego. Nasze rządy działają pod dyktando takich panów jak George Soros czy Zbigniew Brzeziński, którym się roi niewykonalny plan rozbicia Rosji na małe państewka.
I robiąc to, co robimy, zyskujemy w Rosjanach tylko wrogów, pomijając już gigantyczne straty gospodarcze.
Ja Ukrainie nie życzę rozpadu, ale - jest to sztuczny twór, który nie ma szans na dłuższe przetrwanie.
I jeszcze jedna sympatyczna refleksja. Przed paru laty odwiedziłem Żagary - wieś ewidentnie litewską. Obok nowego murowanego kościoła, postawionego na miejscu spalonego podczas wojny, stoi wielki stalowy krzyż, na ramionach którego jest litewska Pogoń i polski Orzeł.
Przed laty czwarta osoba Sajudisu, Andruszkiewiczius, powiedział, że więzi polsko-litewskich nie da się rozciąć nawet siekierą. Więcej takich, a będzie dobrze.

Ramen

Post autor: Ramen » ndz gru 14, 2008 10:08 pm

Lloyd George wspomina moment gdy Dmowski dał mu mape jak miała wyglądać niepodległa Polska:"Pokazał mi mapę na której było zaznaczone pół świata"

Nie wiem jak was ale mnie to rozśmieszyło.

ASZ

Post autor: ASZ » ndz gru 14, 2008 11:00 pm

Postanowiłem podsumować te wypowiedzi :
- Litwini i inne kraje nadbałtyckie czy chcą czy nie chcą niepodległość ich zależy od naszego istnienia. Nie powinniśmy reagować na zaczepki ale pilnować interesów mniejszości polskiej na Litwie
- co do Białorusi to jej istnienie tez zależy od nas. Łukaszenko zdaje sobie z tego sprawę a jakiekolwiek nasze próby mieszania sie u nich mogłyby tylko uzależnić Białoruś od Rosji.
- Ukraina jest dla nas śmiertelnie ważna (nie ma wolnej Polski bez wolnej Ukrainy. Możemy tylko obserwować i wspomagać.
- ze Słowacja powinniśmy mieć tradycyjnie dobre kontakty zaś Czesi poprzez konflikt o Niemców sudeckich są bardziej uzależnieni od nas niż się im zdaje.
- co Rosji to panowie nie miejmy złudzeń. Gen.Dobynin dowódca Grupy Wojsk stacjonujących w Polsce, NRD i Czechosłowacji powiedział na początku lat 90-tych ze oni są u nas od 18 wieku i tylko wychodzą na jakiś czas ale znowu wrócą. Kontakty z nimi wiec trzeba mieć poprawne i nic więcej.
Reszta jest tu historia i ma tylko takie znaczenie.

Waldemar Rekść

Post autor: Waldemar Rekść » pn gru 15, 2008 11:00 pm

Gen. Dobrynin to w skali Rosji małe g... O Białorusi szkoda w ogóle pisać, bo gdyby nie rozbiory, to byliby lo lepsi Polacy niż Mazurzy na ten przykład. A tak w ogóle, to...jeżeli dla kogoś Lwów i Kijów to tożsamość, to nie wie nic !

wallenrod.69

Post autor: wallenrod.69 » wt gru 16, 2008 10:19 am

Waldemar Rekść pisze:O Białorusi szkoda w ogóle pisać, bo gdyby nie rozbiory, to byliby lo lepsi Polacy niż Mazurzy na ten przykład.
Zdaje się, że lepsi... Litwini. Bo i dziś ludzie popierający opozycję sięgają do tych właśnie korzeni - litewska pogoń i jagielloński krzyż. Orłów białych nie widziałem.

Waldemar Rekść

Post autor: Waldemar Rekść » wt gru 16, 2008 11:16 am

Pan nie rozumie, o co chodzi. To Białoruś a nie Litwa jest spadkobiercą tradycji Wielkiego Księstwa Litewskiego i dlatego nieprzypadkowo po roku 1990 Białoruś żądała przyłączenia do nich Wilna. W gruncie rzeczy słusznie.
Przed rozbiorami pojęcie Litwin oznaczało mieszkańca wielkiego Księstwa Litewskiego, a nie etnicznego Litwina. I to taką Litwę miał na myśli Mickiewicz.

ASZ

Post autor: ASZ » wt gru 16, 2008 1:59 pm

Ktoś wcześniej napisał ze marszałek J.Pilsudzki był w przeciwieństwie do R.Dmowskiego człowiekiem niewykształconym. Z tego co wiem to nie ukończył studiów medycznych a z języków obcych znal tylko:
- j.rosyjski (biegle)
- j.niemiecki (biegle)
- j.francuski (biegle)
- j.angielski (nie najgorzej)
- j.litewski (chyba biegle)
-j.polski ( ładnie zaciągał z wileńska)
Zastanawiam się jakie miał wykształcenie R.Dmowski ?

ASZ

Post autor: ASZ » wt gru 16, 2008 11:23 pm

Waldemar Rekść pisze:Gen. Dobrynin to w skali Rosji małe g... O Białorusi szkoda w ogóle pisać, bo gdyby nie rozbiory, to byliby lo lepsi Polacy niż Mazurzy na ten przykład. A tak w ogóle, to...jeżeli dla kogoś Lwów i Kijów to tożsamość, to nie wie nic !
Z tymi Mazurami to prawda. Spotkałem się dawno temu podczas pobytu na północy z pogardliwym określeniem w stosunku do nich " Autochtoni". Mazurzy zawsze mieli orientacje jakby proniemiecka w przeciwieństwie np. do Kaszubów, którzy są przecież mniejszością narodowościowa. W Krakowie nawet się mówi żartem ze Kaszubi to górale którzy kiedyś po spływie Wisła wszystko przepili i musieli zostać - już jako Kaszubi. A swoja droga to władza komunistyczna nic nie robiła aby zmienić orientacje proniemiecka Mazurów.

wallenrod.69

Post autor: wallenrod.69 » śr gru 17, 2008 2:26 am

ASZ pisze:[...] A swoja droga to władza komunistyczna nic nie robiła aby zmienić orientacje proniemiecka Mazurów.
Przede wszystkim zaprzepaściła ich polskość, stwarzając poczucie odrębności (ewangelicy). Więc skoro nie Polacy, to alternatywą dla nich została niemieckość. Niestety, zupełna odwrotność do poczynań władz II Rzeczpospolitej.
Białorusini za sanacji czuli większą więź obywatelską z krajem w którym mieszkali, niż Mazurzy i Warmiacy w PRL-u.

ODPOWIEDZ