Samotna walka bezbronnego PWS-26

We wrześniu 1939 r. samoloty PWS-26 wykorzystywane były sporadycznie jako maszyny łącznikowe. Podczas przelotu Lublin - Sokal, wykonywanego około 12-13 września, PWS-26, pilotowany przez instruktora z CWL - por. pil. Jana Falkowskiego, został zaatakowany przez kilka niemieckich myśliwców Me-109 w odległości 80 km od Sokala. Dzięki umiejętnościom i sprytowi pilota, jeden z goniących samolotów Me rozbił się o ziemię, a wolniejszy, ale bardziej zwrotny PWS wyszedł obronną ręką z sytuacji, w której praktycznie nie miał żadnych szans.

Był to bodaj że jedyny we wrześniu 1939 r. wypadek, kiedy nieuzbrojony samolot szkolny mógł zapisać na swoje konto zniszczoną w powietrzu maszynę nieprzyjaciela.

Najbardziej jednak PWS-26 wsławił się lotami nad wschodnią Polską w dniach od 24 września do 4 października 1939 r. Były to ostatnie loty bojowe w wojnie 1939 r., wykonywane dla SGO "Polesie" dowodzonej przez gen. Franciszka Kleeberga. Załoga kpt. pil. Edmund Piorunkiewicz i por. Józef Wodnicki wykonywała zadania łącznikowe, rozpoznawcze i bombowe. Dzielni lotnicy, dokonując brawurowych lotów, obrzucali oddziały niemieckie granatami ręcznymi.

W dniach od 16 do 18 września kilkanaście PWS-26 ewakuowano do Rumunii i na Łotwę.