Armata przeciwpancerna 37mm PaK 35/36 Panzerabwehrkanone

Armata przeciwpancerna kalibru 37mm skonstruowana w zakładach Rheinmetall-Borsig AG w 1928 roku. Pierwotnie posiadała koła szprychowe bez opon - dostosowane do trakcji konnej. W 1936 roku dostosowano ją do trakcji motorowej stosując metalowe koła z oponami.

Przeszła chrzest bojowy podczas wojny domowej w Hiszpanii. Odmiana tej armaty była na wyposażeniu czołgów PzKpfw. III. Łącznie wyprodukowano około 14'459 sztuk, z czego 5339 podczas wojny. W dywizji miało być od 33 do 51 armat Pak 35/36.

Z odległości 500m mogła przebić pancerz o grubości około 30 mm ustawiony pod kątem 30 stopni lub pancerz 50mm ustawiony pod kątem 90 stopni.

Armata w Polsce spełniała swoje zadania, jednak już podczas kampanii francuskiej działo okazało się zbyt słabe wobec czołgów o grubszym pancerzu (Mk. II Matilda, Char B1, Somua S-35). Zostało później zastąpione przez PaK 38 o kalibrze 50mm.

Część wycofanych armat została wykorzystana do uzbrojenia samochodów pancernych. Armata została doceniona jeszcze podczas walk miejskich w Stalingradzie - była używana do zwalczania gniazd nieprzyjaciela z bezpośredniej odległości z wykorzystaniem specjalnie skonstruowanych pocisków kumulacyjnych nadkalibrowych - nakładanych na lufę.

Dane techniczne

Galeria