Haubica
10,5 cm le FH 16
Podstawowym sprzętem artyleryjskim we wszystkich typach dywizji były lekkie hałbice 105mm le FH 16. Była to broń skonstruowana jeszcze podczas I wojny światowej, ale w trakcie kampanii wrześniowej była wciąż na wyposażeniu kilku pułków artylerii w dywizjach piechoty. Ze względu na ograniczenia traktatu wersalskiego Niemcy nie mogli posiadać więcej niż 84 szt. tej broni.
Haubica została zastąpiona modelem leFH 18 na początku lat 30-tych. Do końca wojny była jednak na wyposażeniu garnizonów fortecznych na wybrzeżu Francji oraz w jednostkach policyjnych, szkolnych i rezerwowych. Dane techniczne
| Obsługa |
- |
| Kaliber |
105 mm |
| Rok produkcji |
1916 |
| Kraj produkcji |
Niemcy |
| Masa w pozycji bojowej |
1525 kg |
| Długość w pozycji bojowej |
- |
| Szerokość w pozycji bojowej |
- |
| Wysokość w pozycji bojowej |
- |
| Długość lufy |
2,31 m |
| Kąty podniesień |
40 stopni |
| Donośność maks. / min. |
9225 m |
| Szybkostrzelność |
6-8 strzałów/min. |
| Szybkość początkowa pocisku maks. / min. |
395 m/s |
| Masa pocisku / ładunku |
14,8 kg |
| Czas montażu / demontażu |
- |
| Trakcja |
konna |
| Maksymalna szybkość holowania |
- |
Galeria
|
Bitwy z Niemcami 
Bitwy z Rosjanami 
Wojsko Polskie 
Jeżeli interesujesz się historią kampanii wrześniowej, uzbrojeniem, itp. i chciałbyś spróbować swoich sił w pisaniu artykułów na tematy z nimi związane, to skontaktuj się z nami. 
