Pistolet maszynowy PPD-34

PPD-34 był pierwszym pistoletem maszynowym, przyjętym na uzbrojenie Armii Czerwonej. Został on dostosowany do nieco zmodyfikowanej wersji naboju od automatycznego pistoletu systemu Mausera. Zmodyfikowany nabój z pistoletu Mauser był wykorzystywany również w przyjętym na uzbrojenie Armii Czerwonej pistolecie ??.

PPD-34 został przyjęty na uzbrojenie w 1935 roku był produkowany w niedużych seriach. W 1938 roku pistolet maszynowy poddano modernizacji, ulepszono zamocowanie magazynka i wniesiono pewne zmiany w technologię produkcji. Zmodernizowany model pistoletu nosił oznaczenie PPD-34/38.

Negatywny stosunek generałów prawie wszystkich armii świata (oprócz Austrii i Finlandii) do pistoletów maszynowych ujawnił się i w Armii Czerwonej. W lutym 1939 roku Ludowy Komisarz Obrony  zaproponował  kierownictwu partii przerwać produkcję pistoletów maszynowych PPD-34 i wycofanie ich z wojsk na rzecz karabinów samoczynnych na nabój pośredni. Tą propozycje motywował tym, że pistolety maszynowe były bronią mało efektywną i mającą ograniczone zastosowanie. W wyniku tej decyzji pistolety maszynowe zostały wycofane do magazynów, jednak ich produkcja została zachowana dla potrzeb granicznych wojsk NKWD.

Stosunek do pistoletów maszynowych gwałtownie zmienił się w czasie wojny fińsko-radzieckiej 1939 - 1940 r. Pod wpływem działań żołnierzy fińskich posiadających na uzbrojeniu pistolet maszynowy Suomi którzy wielokrotnie uzyskiwali przewagę ogniową nad piechotą radziecką dowództwo Armii Czerwonej sięgnęło do przechowywanych w magazynach PPD-34 i wyprodukowanych jeszcze w latach 20 automatów Fiodorowi. W styczniu 1940 roku wznowiono produkcję zmodernizowanego PPD zasilanego z magazynków identycznych z magazynkami Suomi.
Pistolet ten nosił oznaczenie PPD-40.

Po wybuchu wojny radziecko-niemieckiej 22 czerwca 1941 roku zdobyczne egzemplarze PPD-34 i PPD-40 znalazły się na uzbrojeniu armii fińskiej i Wehrmachtu (niemieckie oznaczeni MP 716(r) (PPD-34/38) i MP 715(r) (PPD-40)).
Pistolet maszynowy PPD-34 był stosunkowo prostej konstrukcji. Jego działanie polegało na odrzucie swobodnego zamka. Pistolet maszynowy mógł strzelać ogniem pojedynczym lub seriami. Zasilanie magazynkowe (magazynki 25-nabojowe łukowe). Przyrządy celownicze składały się z muszki i nastawnego celownika krzywiznowego.

Dane techniczne

Tekst przygotował: Tankista