Tankietka T-27

Opis

Pod koniec lat 20-tych XX wieku Armia Czerwona, w programie budowy sprzętu pancernego, przewidziała budowę małego, lekkiego czołgu rozpoznawczego przeznaczonego do współpracy z czołgami typu MS-1. Sowieckie konstrukcje nie sprawdziły się, dlatego zdecydowano się na zakup brytyjskiej tankietki Carden-Loyd Mk VI, a także praw do produkcji licencyjnej.

Przed wprowadzeniem do produkcji tankietkę podano wielu modernizacjom, m.in powiększono kadłub i zastosowano zamknięty przedział bojowy. Tankietka została przyjęta na uzbrojenie Armii Czerwonej w lutym 1931 roku. Produkcję rozpoczęto jesienią 1931 r. w Fabryce Nr. 37, leningradzkich zakładach "Bolszewik" i Fabryce Samochodów GAZ. Do końca roku zmontowano ok. 400 wozów. Ogółem wyprodukowano około 4000 sztuk tego pojazdu.

Oprócz wozów seryjnych zbudowano kilka odmian specjalnych, które jednak pozostały konstrukcjami doświadczalnymi i nie znalazły szerszego zastosowania i były produkowane w krótkich seriach. Były to m.in. dwie odmiany tankietki z armatą 37mm umieszczoną w kadłubie pojazdu, tankietka OT-27 wyposażona w miejsce karabinu maszynowego w miotacz ognia oraz tankietka z 76mm armatą bezodrzutową typu K (Kurczewskiego). Powstało działo samobieżne z armatą 76,6mm, ale konstrukcja okazała się zby słaba do takiego ciężaru. Istniał również projekt wyposażenia tankietki T-27 w dwie wyrzutnie niekierowanych pocisków rakietowych dużego kalibru. Wyrzutnie były mocowane do boków kadłuba, a pociski odpalane z wnętrza wozu.

Tankietka T-27 była pierwszym radzieckim pojazdem pancernym, który wzniósł się w powietrze. Mogła być transportowana przez bombowiec TB-1 i TB-3 pod kadłubem. Pierwsze loty z podczepioną tankietką miały miejsce jesienią 1932 roku.

Użycie bojowe

Przekazywane przez fabryki tankietki kierowano na wyposażenie pancernych oddziałów rozpoznawczych związków taktycznych piechoty. W pierwszym okresie nasycenia wojsk sprzętem pancernym tankietki odegrały dość poważną rolę, ale w wkrótce okazały się pojazdami prymitywnymi. Z powodu niewielkich rozmiarów miały one bardzo ograniczone możliwości poruszania się po bezdrożach. Spowodowało to, że tankietki były zastępowane przez małe czołgi z umieszczonym w obrotowej wieży karabinem maszynowym (T-37, T-38).

W dniu 1.01.1937 w wojskach znajdowało się 2547 tankietek T-27. Tankietki T-27 przeszły chrzest bojowy podczas walk z grupami "basmaczy" na pustyni Karakum znajdującej się na terenie Kazaskiej SRR. Pod koniec lat trzydziestych tankietki T-27 wycofano z pierwszej linii wykorzystując je głównie do szkolenia, chociaż w 1941 roku w służbie było jeszcze 2157 T-27. Brały wtedy udział w walkach pod Moskwą.

Po niewielkich modyfikacjach tankietki były stosowane jako opancerzone gąsienicowe ciągniki do holowania lekkich dział piechoty - armat przeciwpancernych kalibru 45mm a także dział pułkowych kal. 76,2 mm.

Dane techniczne

Galeria

Sowiecka tankietka Tankietka T-27 zbudowana na podstawie
brytyjskiej tankietki Carden-Loyd Mk VI

Tekst opracował: Tankista